Ik heb echt een heel erg leuk weekend achter de rug ! Eigenlijk startte dat weekend afgelopen donderdag (05/05) al. Ik ben toen de hele dag naar Paramaribo geweest. Het begon dus met een busrit van 1u. Maar dat vind ik niet erg. Ik zit namelijk graag op de bus ; de omgeving en de mensen spotten ! Hihi J. Geweldig toch ? Ik heb echt de toerist uitgehangen met mijn camera, tot op het genante af ;). Heb echt massa’s foto’s genomen en in Paramaribo zelf was ik ook totaal niet verlegen om een wildvreemde aan te spreken om van mij een foto te nemen.
Maar we zitten nog op de bus eh … Ik moest de bus in de omgekeerde richting nemen, want als ik pas zou opstappen nadat hij gedraaid was op de eindplaats dan zou ik geen plaats meer hebben. Zo gezegd zo gedaan. En ik was duidelijk niet de enige met dat idee ! Zo zat er bijvoorbeeld een vrouw op de bus die dan plots afstapte aan de winkel en riep dat ze wel terug zou opstappen als de bus was gekeerd. Die vrouw liet gewoon haar handtas enzo liggen op haar plaats, ze was er gerust in. Dat is toch zot ? In België moet je dat niet proberen hoor ! Hier wordt ook gewoon het geld om de buschauffeur doorgegeven van voor naar achter en omgekeerd. Op onze Belgische lijnbussen zou dat geld sowieso ergens tussen begin- en eindpunt verloren gaan, en niemand zou van iets weten ! Op de bus hier was ik jammer genoeg wel getuige van het niet-milieubewustzijn van de gemiddelde Surinamer … Krant uitgelezen ? Venster open en hulpa, naar buiten ! Dit is wel spijtig … Suriname is zo’n mooi lang met zo’n rijke natuur maar als ze hier zo verder doen dan zal hierin snel verandering komen vrees ik.
Eenmaal aangekomen in Paramaribo was mijn eerste opdracht naar de vreemdelingenpolitie gaan. Ik had mij mentaal voorbereid op ellenlange wachttijden maar tot mijn grote verwondering (en opluchting !) was ik daar binnen de 15 minuten terug buiten ! Indrukwekkend !
Daarna startte mijn zoektocht naar de organisaties die binnenlandse reizen organiseren. Ik ben namelijk van plan om toch wel ook het land te bezichtigen, samen met Lien. Maar de goedkoopste formule moest worden gezocht en dat vergt tijd en moeite. In principe vond ik vrij vlot de weg overal en door het ronddolen heb ik ook wat de buitenwijken van Paramaribo leren kennen. Het is vreemd te zien hoe betrekkelijk luxueuze woningen zomaar naast vervallen krotten staan !
Na mezelf zo optimaal mogelijk te hebben geïnformeerd maakte ik mijn keuze en heb ik alle reizen geboekt ! Jippie !! Ik verlang echt enorm om naar het binnenland te gaan, het schijnt fantastisch te zijn ! En met Lien erbij wordt dit sowieso een onvergetelijke ervaring !
Maar na al mijn harde werken had ik dus wel een hot chocolate chiller (jaja, hier is zeker sprake van een contradictus interminus) verdiend. Het is dus een combinatie van een warme chocomelk met ijs en slagroom. Suuuuuuuuuuuuuuuper lekker !
De rest van de middag heb ik dan gevuld met shoppen en het verkennen van het centrum van Paramaribo. Ik heb enkele hele leuke plekjes ontdekt ! Zo is de Waterkant bijvoorbeeld super mooi ! Maar als ik zo aan het rondwandelen was merkte ik wel dat vele mensen vreemd staarden naar mijn wonden. Verschillenden hebben gevraagd of het wel ging met me en de meeste verschieten toch aardig als ik zeg dat ik mijn brommer gevallen ben. Hehe ! Maja, dan zeggen we ‘niet trunten eh’, en we doen voort.
Tegen 18u30 ging ik dan naar de Zus & Zo, waar Marit en Silke op me zaten te wachten. De Zus & Zo is echt een mega gezellige bar/restaurant waar heel veel stagiaires komen. Ik heb hen er getrakteerd op een etentje, in ruil voor alles wat zij al hadden gedaan voor mij. Ik heb spaghetti met scampi’s gegeten ; mmmmmmmmm ! Het was die avond ook filmavond dus keken we gezellig mee naar de film ‘500 days of summer’. Het werd een aangename avond … Voor herhaling vatbaar !
Op vrijdag (06/05) moest ik natuurlijk wel gaan werken, maar ik vind dat helemaal niet erg. ’s Avonds werd ik uitgenodigd door Liene (een Leuvense studenten die hier ook haar stage in Para doet) om mee te gaan naar een miniplaybackshow in Bernardorp. Ik had eigenlijk gepland om nog heel veel schoolwerk te doen die avond maar het aanbod was te aantrekkelijk dus ben ik meegegaan. Van die beslissing heb ik geen seconde spijt gehad ! Het werd echt een super leuke avond !! Het playbacken zelf stelde wel niet zo veel voor, het was eerder grappig om te zien. De deelneemsters waren maximum 13 jaar oud, maar ze leken zeker 16 ! En zeker als zo begonnen te dansen !! Man man, dat zou ik niet gemogen hebben hoor van mijn papa op die leeftijd. Voor de playbackshow begon moesten te trouwens eerst allemaal recht staan om het Surinaams volkslied te zingen, en iedereen kon het ! Ik zou dit wel eens willen testen in België … (is er trouwens nog een België ?)
Ik heb er trouwens opnieuw een cadeau gekregen voor Moederdag (zie ik er echt uit alsof ik al een kind heb ?). Deze keer was het een product tegen haaruitval ! Ik moet toegeven, het is toepasselijk … Ik ga het wel niet gebruiken, straks heb ik geen haar meer :D.
Na de playbackshow volgde er een heuse plaatselijke fuif. Ik heb er gepraat met een hoop jongens dat ik niet kende, en heb er ook mee moeten dansen. Jaja, ik en dansen … Oei oei ! En ze dansen hier zo vreemd ; ze hebben nogal de neiging om hun edele delen tegen je aan te drukken. Persoonlijk vind ik dat wat vies en dan maakte ik mij snel uit de voeten. Ik heb ook wel de inheemse dans gedanst, die was gelukkig heel erg simpel. Het houdt niet veel meer in dan een hand geven aan elkaar en wat ritmisch vooruit en achteruit stappen, en ook zo wat je bovenlichaam naar voor en naar achter en bewegen. Dat kan ik nog net :D. Ik heb in ieder geval geweldig genoten van die avond en ik kon het heel goed vinden met Liene ! We hebben echt de hele avond gepraat en ik heb me geen moment verveeld ! Jammer genoeg waren mijn wonden wel de spelbreker ; mijn voet begon gigantisch te zwellen waardoor ik verplicht was om rond 2u huiswaarts te keren …
Zaterdag heb ik dan eerst over dag terug wat schoolwerk gedaan en om 15u nam ik de bus richting Paramaribo. Daar zou meneer Otto Dunker me namelijk komen oppikken. Otto is een kennis van tante Stella en hij woont ergens in een buitenwijk van Paramaribo, samen met zijn Braziliaanse vrouw Rose en zoontje baby Otto. Ik had echt een super gezellige avond ! We hebben gezellig samen bami en nasi gegeten en vertelt over België, Suriname en Brazilië. En natuurlijk eiste baby Otto ook de nodige aandacht. Zo’n schattig ventje dat het is ! Maar het is ook wel een deugniet en hij staat heel graag in de belangstelling. Maar ik heb ten volle genoten van de huiselijke sfeer en hun gastvriendelijkheid ! Het zijn echt super lieve mensen en ze wonen trouwens ook in een fantastisch mooi huis ! Ik heb er ook van de heerlijke papaja en bananenbrood geproefd ... Mmmmmmmmmm !!! Ik hoop zeker nog eens langs te kunnen gaan om de buurt te verkennen (het is nogal een chique buurt waarin ze wonen) en om Braziliaans te leren koken.
Dag Evi, via jouw blog kunnen we nog het een en ander lezen over de Meursweg. Nog altijd fijne lectuur. We doen straks nog een brief op de post voor Marit. We zullen deze versturen naar je zus Lien, hopelijk komt die nog op tijd en kan ze hem meenemen...
BeantwoordenVerwijderenVeel plezier binnenkort in het 'binnenland'.
Michel