Het is al weer een eindje geleden dat ik nog eens een berichtje postte op mijn blog, hoog tijd om mijn schade in te halen. Maar hier in Suriname valt ook zo veel te beleven dat ik amper de tijd vind om in mijn pen (/toetsenbord) te kruipen. Ik weet nu al zeker dat ik niet alles zal gedaan hebben dat ik wil doen. Mijn verblijf hier zal echt te kort zijn !! Suriname is gewoon echt een geweldig land waar heel veel te beleven valt ! Ik gebruik al mijn zintuigen voor de volle 100%, de hele dag lang, maar dat is nog niet voldoende om alles te ervaren ! Hmmm …
Ik heb het natuurlijk ook druk met mijn stage. Die is intussen al goed op gang gekomen en ik maak wel goeie vorderingen denk ik. Wat wel ambetant is, is dat alles moet worden aangevraagd. In principe zou ik mij om de haverklap moeten wenden tot dhr. Lemmert, Districtssecretaris Buitendienst. Maar een afspraak met hem strikken is moeilijk, een effectief gesprek aanknopen zo mogelijk nog moeilijker ! Als ik effectief voor ieder detail zijn toestemming zou vragen dan zat ik nu nog nergens met mijn werk denk ik, dus ik vraag geen toestemming :D ! Haha !! Ik ben wel van plan om hem binnenkort nog eens op de hoogte te brengen van mijn werk … Ben benieuwd naar zijn reactie ! Een ander obstakel bij het uitvoeren van mijn stageopdracht is dat ik hier niet kan printen … Ik ben namelijk gewend van alles uit te printen, ik kan niet goed lezen van het scherm. Nouja, we roeien met de riemen die we hebben eh ;).
Ik vind het wel nog fijn om op het districtscommissariaat rond te lopen. De meeste Surinamers zijn namelijk erg sociaal en goedlachs ! Afgelopen vrijdag (06/05) was ik bijvoorbeeld op bezoek bij de bestuursdienst van ressort Zuid en ik kreeg er een roos voor Moederdag :D, namens de Districtscommissaris van Para. Ik heb nochtans direct uitgelegd dat ik helemaal nog geen kinderen heb, maar dat was niet erg. Daarna volgde een hilarisch schouwspel van dhr. Pique, bestuursopzichter. Hij vindt het namelijk absoluut niet kunnen dat de mannen niets krijgen op vaderdag. GENDER ! Haha ! Hij was trouwens blij mij een stuk gelukkiger te zien dan de vrijdag ervoor. Toen maakten we voor het eerst kennis maar dat was slechts enkele uren na mijn ontmoeting met de grond …
Aja, ‘sibibusi’ is trouwens Surinaams voor ‘kort en hevige regenbui’. De letter;kijke vertaling is eigenlijk ‘het bos wordt schoon geveegd’. De korte regentijd is hier intussen begonnen dus ik zie wel wat regen vallen tegenwoordig. Maar volgens de plaatselijke bevolking is het toch niet zoals het zou moeten zijn. Het klimaat is in de war … De opwarming van de aarde … Gelukkig staat regen hier niet gelijk aan koude ! Het geeft je absoluut geen reden om een trui aan te trekken, het enige wat je moet doen is onderdak zoeken. En de regenbuien duren meestal echt niet lang. Wel jammer dat de wolken dan wat blijven hangen, waardoor het zonnetje dus geen kans krijgt … Zo’n regenbui is wel nog indrukwekkend om te zien maar ik heb het er nu wel mee gehad. Geef mij maar terug de zon J.
Vorige week zondag (01/05) ben ik naar het Indo Latinofestival geweest in Paramaribo. Het werd een heel gezellige avond met leuke animatie. Ik heb er trouwens henna laten zetten voor €2 (zie foto’s). Haha ! Het was een batje ; in Bellewaerde betaal je er meer voor hoor ! Ik had op het Indo Latinofestival ook afgesproken met Jorn, een andere stagiair uit Gent die ik had leren kennen op een informatiedag. Ik had een pakketje mee vanuit België voor hem dat hij nodig had voor zijn stageopdracht. Die avond heb ik trouwens gemerkt hoeveel stagiaires uit België hier in Suriname stage lopen ! Maar natuurlijk wel bijna allemaal in Paramaribo, ik zal dus nooit de kans krijgen om ze allemaal te leren kennen. Spijtig … Maar telkens wanneer ik naar Paramaribo ga leer ik er wel nieuwe kennen, dus dat is wel fijn ! Het feit dat ik niet in Paramaribo verblijf heeft zo zijn voor- en nadelen. Ik vind het best wel fijn dat ik hier in een rustige omgeving verblijf, in de natuur. Zo elke dag wakker worden in de drukte van de stad lijkt mij ook maar niets … Maar het is natuurlijk wel jammer dat Paramaribo zo ver af is. Ik zou gerust meer avonden daar willen doorbrengen, nog iets gaan drinken ofzo. Maar er rijden slechts bussen tot 20u en dus zou ik altijd de taxi moeten nemen ; een dure affaire. Het is trouwens sowieso een uur rijden, wat wel lang is vind ik …
Mijn wonden zijn goed aan het genezen denk ik, dankzij het wondermiddel propolis ! Ik ben die meneer Dover echt dankbaar ! Hij komt trouwens geregeld eens checken hoe het met mij gaat. De volgende keer zou hij zijn scalpel meebrengen om de wonde nog eens te laten bloeden. Dat zou beter zijn … Aiaiai, maar ik zie dat niet echt zitten ! Telkens wanneer hij hier is vertelt hij straffe verhalen en leuke weetjes. Zo weet ik nu ook dat ik die propolis ook moet drinken als ik een voedselvergiftiging zou oplopen. En als ik in het binnenland van rivierwater drink, dan moet ik een half papajablad eten om diarree en braken te voorkomen. Heel nuttig om te weten want er zijn wel wat reizen gepland naar het binnenland, als Lien hier is.
Heb je trouwens gezien dat ik nieuwe foto’s online heb gezet ? Er zitten daar foto’s bij van een ‘boomkip’ (lees : leguaan). Astrando, één van de kleinkinderen, had die in de achtertuin gevangen. Deze dieren leven in bomen en komen naar beneden om de jonge plantjes op te eten. En aangezien John heel wat groenten heeft staan in de achtertuin is dit dus een ongewenste gast. Hij doet ze dood. Ik heb er eens aangekomen en ze voelen totaal niet slijmerig of schubbig aan, het is in principe nog een zacht beest. Ze bijten ook niet. Het enige waarvoor je moet uitkijken is hun staart, als ze daarmee meppen kan het nogal hard aankomen. De boomkip die je ziet op de foto is uiteindelijk smakelijk opgegeten. Maar niet door mij hoor ! Het schijnt dat het naar kip smaakt …
Hmmm … Dit blogbericht lijkt me wel lang genoeg … Tot de volgende !!
X
Geen opmerkingen:
Een reactie posten